11 Mart 2009 Çarşamba in

Uyarıcılar


Sınırların üzerinde dansetrmenin keyfidir şuanki ruh halimin sebebi..kendimle rahatlıkla oynayabilmemin getirdiği hapislik belkide...Özgürlüğün yapmayı istediğini o anda yapmak o anda yapmak olduğunu bilen benliğim aynı bilince kendini yoketmeyi içsel bir amaç edindiğini ulaşarak yapsa beni mutlu edecek meleğimden şeytanıma bütün aidiniyetim pamuk helvası kıvamına gelecek...
Acımı aşısı keşfedilmiş bir virüs benim için gelsin otursun başköşeme.Kapıyı gösterecek uyarıcılar olduktan sonra..peyoteler var nası olsa kanımdan alveol yerine boşalan hemoglobinimin ürettiği..Hemoglobin benim için üretir amphetomin,weckominleri...Methorin olacaktır bu gidişle yatacağım ilk ve son erkek...Acı ve gözyaşı blues ve speedle gider dayanır metabolizmamın üst sınırına..Yaşamanın dibine vurduğunu hissettinya çıkmaya ne diye çalışırsın tek korkun ölümmü senin zavallı şey...korkun yapılmayı bekleyenleri erkenden kaybetmek olmalıyken...



Çocukken geçecek denilen onun için mutsuz olduğum söylenen acıların geçmesini bekleyerek aptal bir inançla yaşadım senelerce..Gerçekten inandım birşeylerin değişeceğine...Bitecekti herşey 3-5 kuruşu söke söke toplayıp cebim para görünce,bana sahip olacak arkasında unutulacağım bir adama sahip olunca,kıvrımlarım ortaya çıkıp kadınlık nedir diye anladığım zaman düzelecekti...Oysa şuan neyin değiştiğini sorgulamaya cesaretim yok herşeyin aynı yablışlıkla sürdüğünü görünce......Bir evim var ama yaşamıyorum..Bir arabam var ama yapamıyorum astral seyehat..Bir işim var ama sadece karnımı doyuruyor oysa ya ruhum..ruhum aç...beni sürekli düşünen kasıntı cesaretsiz insanlar topluluğu var günün birinde kümeslerindeki tavuklardan biri olmamı arzulayan modern çağın mağra adamları var hayatımda...Değişen ne peki düzelen??Unutmanın tek yolu var etilen tek yol uyarıcılar...Öyleki uyuşturucumu yalamak istiyorum uyuşturucumu yutmak uyuşturucu varmı kafamı gömmek derime işlesin istiyorum ,yemek içmek,çekmek,yutmak,şırınga etmek...acı sökücüler onlar,iltihap misali..Şuan diyebilirim ki bir gün gelip arkada bırakacağım şey geçici bir çaresizlik değil anladımki tüm yaşamım böyle olacak...Ve sizde sanmayınki o en dipteki acıya bir gün ulaşabileceksiniz tüm o damarınıza girenlere rağmen..Hayır tabiki hayır o özdeki ağıttır her daim kanayandır kadim,kozmik bir acıdır...



tekvin bab1:'' ..ve rab insanı kendi suretinde yarattı; onları erkek ve dişi olarak yarattı.''
tekvin bab2:'' ..ve onun kaburga kemiklerinden birini aldı ve yerini etle kapladı ve rab adamdan aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaptı. ''