12 Ocak 2009 Pazartesi in

Tanrı




Yorgunum...
Yorgunluk yokluğun içine düşüvermiş geride sorumluluklar ve mazi kalmış...
Yorgunluk yok olmuş...
Yokluk ne zaman yorgunluğa susasa olurmuş ademoğlunun tüm dilekleri hani dünyada şans dedikleri...
Yokluk şans ....
Şans tokmaktadır..
Tokmak kapıda...
Şans kapıda...Açsana...
Açmak bilmek...Bilmek ise tecrübe etmekle gelir...
O halde şans tecrübedir....
Tecrübe zamanla gelir...
Tecrübe zaman zaman tecrübe...
Yaşamsız tecrübe olurmu ki zaman olsun?
Zaman yaşam...
Yaşam rahim...
Rahim kadın..
Kadında bir parça adam adamda bir parça kadın...
Adam tanrıdan geldi...
Tanrı cennetteki aynaya baktı suretinden ilham aldı...
Ve küçük bir tanrı yarattı...
Tanrı adam
Adamsa tanrı..
Yani Herkes Tanrı..
Yada Kaynağı Yokluk olan Tanrı yok...
Kaynağı yokluk olan Tanrı şanstır..
Dünyalıların tapındığı...
Yorgunluk Yokluğun içine düşünce dualarım kabul oldu diye...


tekvin bab1:'' ..ve rab insanı kendi suretinde yarattı; onları erkek ve dişi olarak yarattı.''
tekvin bab2:'' ..ve onun kaburga kemiklerinden birini aldı ve yerini etle kapladı ve rab adamdan aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaptı. ''

1 Comment So Far:

lillith dedi ki...

Bunu böyle yazdım ama artık sabaha kadar uyku yok bana ya tanrı yok tanrı yoksa biz tanrıysak bizde yokuz ee yokluk şanssa birer şansız...şansta tanrı ise bizim tapındığımız...Tanrıda bizdik şansta biziz o zaman kendi kendimize tapan nargisusdan başka neyiz...narsizim son nokta...Böylece nihilizm'e son noktayı koyabiliyoruz sanırım...